being well

healthier. better. happier.

Moksa.

Terapia moksą.

Terapia moksą (moksoterapia) znana jest od czasów starożytnych. Wywodzi się z Tradycyjnej Medycyny Chińskiej. Polega na stymulowaniu punktów akupunkturowych za pomocą ciepła (stąd zwana jest również termopunkturą).
Określenie „moksoterapia” pochodzi od spalanej podczas zabiegu moksy. Składa się ona z suszonych ziół – głównie bylicy zwyczajnej. Zioło to podczas spalania ogrzewa nie tylko punkty aktywne biologicznie znajdujące się na skórze. Bylica zwyczajna ma zdolność głębokiej penetracji podczas spalania. Dzięki temu wprowadza dobroczynne ciepło do wnętrza ciała, ogrzewając nawet głęboko położone tkanki.

Moksa – korzyści.

Moksoterapia skuteczna jest przede wszystkim w łagodzeniu stanów zapalnych oraz bólu stawów i mięśni wywołanego zimnem. Ponadto stosowana jest także w celu wzmocnienia odporności organizmu. Termopunktura z użyciem moksy poprawia również ogólną kondycję organizmu, normalizując przepływ energii życiowej Qi i krążenie krwi oraz zwiększając siły witalne.

Poruszenie zastoju.

Zimno obecne w organizmie może prowadzić do zastoju energii oraz krwi. To z kolei może powodować ból lub przyczyniać się do powstania innych dolegliwości. Przeprowadzona odpowiednio moksoterapia wprowadza dobroczynne ciepło wgłąb struktur organizmu. Porusza tym samym zastój energii i krwi wywołany zimnem, uwalniając od bólu i dolegliwości spowodowanych obecnością zimna.

Termopunktura.

Termiczna stymulacja punktów akupunkturowych ma na celu pobudzenie przepływu życiodajnej energii Qi. Dzięki temu energia witalna Qi swobodnie krąży po organizmie. Dociera do wszystkich narządów oraz komórek i wspiera ich prawidłowe działanie. Termopunktura za pomocą moksy oddziałuje na ciało aż na trzech poziomach. Poziom głęboki to organy wewnętrzne, pośredni – ścięgna, więzadła i układ kostno-stawowy, a bezpośredni obejmuje skórę, tkankę podskórną oraz mięśnie.

Moksa – forma cygara.

Moksa najczęściej występuje w formie cygara. Najbardziej powszechnym sposobem jej użycia jest trzymanie rozżarzonego cygara blisko skóry. W ten sposób dobroczynne ciepło spalanej moksy rozgrzewa dany obszar ciała, docierając głęboko do wewnętrznych struktur.

Uwaga! Zapach moksy jest bardzo intensywny. Może unosić się w pomieszczeniu nawet do kilku dni. Pamiętajmy jednak, że dym, podobnie jak ogień, jest silnie oczyszczający. Można zatem potraktować intensywność zadymienia jak i zapachu spalanej mosky jako dodatkową korzyść moksoterapii. Dodatkową zarówno dla osoby poddającej się zabiegowi, jak i pomieszczenia, w którym zabieg przeprowadzono.

Moksoterapia – wskazania.

Wskazania do terapii moksą:
  • odczucie zimna w ciele;
  • bóle stawów i mięśni;
  • stany zapalne;
  • obniżona odporność;
  • stan depresyjny;
  • nerwobóle;
  • moczenie nocne;
  • nietrzymanie moczu.

Moksoterapia – przeciwwskazania.

Przeciwwskazania do terapii moksą:
  • czynne choroby nowotworowe;
  • nadciśnienie tętnicze;
  • obfite miesiączki;
  • choroby serca;
  • wysoka gorączka;
  • zmiany skórne.

Ponadto nie jest wskazane ogrzewanie miejsc w okolicach otworów i błon śluzowych oraz na wrażliwej skórze twarzy.
Terapia moksą nie jest zalecana dla kobiet w ciąży.