being well
healthier. better. happier.
Zioła.
ZIOŁA – FITOTERAPIA.
Nauka o leczniczych właściwościach roślin (czyli ziołolecznictwo lub fitoterapia) rozwijana była przez tysiące lat. Człowiek od zawsze poszukiwał w naturze środków gojących rany, uśmierzających ból czy odtruwających organizm. W naszej kulturze zioła wykorzystywane były od pokoleń choćby w formie naparów, nalewek, maści czy kąpieli.
Dawniej tworzenie receptur ziołowych często było intuicyjne, oparte o baczną obserwację natury i zwierząt. Wynikało ono z potrzeby ratowania zdrowia lub nawet czyjegoś życia w następstwie infekcji, czy też zatrucia jadem lub pokarmem. Remedium najczęściej znajdowano na łąkach lub w lasach. Niektóre stare receptury są tak doskonałe, że do dziś zostały zachowane w ich pierwotnej formie.
Z końcem XIX wieku, wraz z narodzinami biochemii, wiedza z zakresu ziołolecznictwa zaczęła być porządkowana. Obecnie jesteśmy w stanie wyodrębnić substancje biologicznie aktywne w większości ziół, określić ich działanie zarówno lecznicze, jak i toksyczne.
Zioła a medycyna akademicka.
Farmakologia wykorzystywała i nadal wykorzystuje czynne substancje roślinne. Właściwości lecznicze roślin są nieustannie badane w celu opracowania na ich podstawie nowych leków. Aktywne składniki roślin brane są za „wzór”, na podstawie którego najczęściej odtworzony zostaje składnik syntetyczny. Zdarza się jednak, że mimo tak zaawansowanej technologii jaką mamy dziś, naukowcy nie są w stanie odtworzyć w sposób syntetyczny niektórych składników aktywnych roślin.
Zioła, w przeciwieństwie do leków, nie zostały stworzone przez człowieka w laboratorium, a są doskonałą kreacją Stwórcy obecną na Ziemi od setek jeśli nie tysięcy lat. Mądrość i doskonałość zawarta w roślinach świadczy o znacznej przewadze ziół nad lekami syntetycznymi.
Z drugiej strony natomiast leki są „standaryzowane” – każda dawka leku zawiera zawsze taką samą ilość substancji aktywnych chemicznie. W przypadku ziół niestety nie można tego stwierdzić. Zawartość substancji czynnych w roślinach leczniczych zależy bowiem od czynników takich jak: wiek rośliny, czas zbioru, nasłonecznienie, skład oraz zanieczyszczenie gleby. Z tego względu należy stosować zioła rozważnie – szczególnie te dziko rosnące.
Zioła – działanie niepożądane.
Nie można uznać fitoterapii za pozbawioną ryzyka tylko dlatego, że jest naturalna. Stosując zioła warto zachować zdrowy rozsądek, gdyż niektóre z nich mogą wywołać skutki uboczne na skutek ich przedawkowania, interakcji z lekami, reakcji alergicznych, czy też zawartych w niektórych ziołach związków toksycznych.
Rośliny solarne i księżycowe.
Wierzy się, że każda część ciała, każdy organ połączony jest między innymi z określonym metalem, porą roku, żywiołem, planetą czy właśnie ziołami. Z tego względu można wyróżnić na przykład rośliny solarne i księżycowe. Słońce będące symbolem ognia, ekspansji, witalności, ciepła, odwagi, entuzjazmu i optymizmu, reprezentowane jest przez serce. Dlatego rośliny solarne wykazują właściwości wzmacniające, pobudzające i kardiologiczne. Doskonale się sprawdzają w stymulowaniu krążenia krwi i pracy serca. Rośliny solarne posiadają również właściwości antydepresyjne. Za przykład może posłużyć dziurawiec o kolorze słońca.
Księżyc z kolei symbolizuje wodę, ciemność, emocje, kobiecość i podświadomość. Rośliny księżycowe wykazują między innymi działanie chłodzące i zwilżające oraz poruszające w organizmie płyny. Przykładem może być brzoza, znana ze swoich właściwości moczopędnych. Porusza ona dogłębnie płyny wewnątrz ciała i ułatwia wymianę płynów międzykomórkowych.
